In een klein dorpje genaamd Nalanda, diep verscholen in de bergen, woonde een jonge vrouw genaamd Maya. Ze was een trotse afstammeling van een lange lijn van voorouders die het dorp hadden opgebouwd en beschermd. Maya was altijd gefascineerd geweest door de verhalen die haar grootmoeder haar vertelde over hun voorouders en de offers die ze hadden gebracht.

Op een dag besloot Maya dat het tijd was om haar voorouders te bedanken voor alles wat ze hadden gedaan. Ze wilde een kort ritueel uitvoeren om haar dankbaarheid te tonen. Ze ging naar de oude tempel aan de rand van het dorp, waar een eeuwenoude boom stond die bekend stond als de ‘Boom van de Voorouders’. Maya nam een mandje met bloemen en fruit mee, als een symbool van overvloed en dankbaarheid.

Ze begon haar klim naar de top van de berg waar de tempel zich bevond. Het pad was steil en hobbelig, maar Maya was vastberaden. Ze voelde de aanwezigheid van haar voorouders bij elke stap die ze zette.

Eenmaal bij de tempel aangekomen, plaatste Maya het mandje voor de boom en stak een kaars aan. Ze sloot haar ogen en begon te bidden, haar stem vermengde zich met de wind terwijl ze haar dankbaarheid uitte. Ze bedankte haar voorouders voor hun moed, wijsheid en doorzettingsvermogen, en smeekte hen om hun zegen over het dorp te laten rusten.

Toen Maya haar ogen opende, voelde ze een vredige rust over haar heen komen. Ze wist dat haar voorouders haar dankbaarheid hadden ontvangen en haar smeekbeden hadden gehoord. Ze voelde zich verbonden met haar wortels en wist dat ze de verantwoordelijkheid had om hun erfenis voort te zetten.

Vanaf die dag voerde Maya het ritueel elke maand uit. Ze werd een bron van inspiratie voor de andere dorpsbewoners, die ook begonnen met het eren van hun voorouders op dezelfde manier. Het dorp bloeide op en de mensen voelden zich sterker en veerkrachtiger dan ooit tevoren.

Het ritueel van dankbaarheid werd een traditie die van generatie op generatie werd doorgegeven. Het herinnerde de mensen eraan dat ze deel uitmaakten van iets groters dan henzelf, en dat ze een verantwoordelijkheid hadden om hun voorouders te eren en hun erfenis voort te zetten.

En zo leefde het dorp van Nalanda voort, gedragen door de kracht en wijsheid van hun voorouders, en met een diepe dankbaarheid in hun harten.

Een eenvoudig ritueel om voorouders te eren:

• Er zijn vele eenvoudige rituelen die je zelf kunt doen om contact te maken met dit bijzondere Veld. We willen deze graag ook met jou delen. Kijk en ervaar wat dit voor je kan betekenen!
• Neem een vel papier en schrijf de voornaam van je moeder en de voornaam van je vader op. Schrijf daaronder jouw familienaam.
• Leg met intentie en aandacht iets moois bij deze namen. Zoals een rozenblaadje, een mooie steen, een hartje, wat je voor handen hebt.
• Spreek de namen van je ouders uit.

Tip: als je het met iemand samen doet, kun je ook vertellen wat je jij hebt gekregen van je (voor)ouders. Bijvoorbeeld kwaliteiten, karaktereigenschappen, voorkeuren etc.

Je voorouders zijn er, ze zitten in je. Hun liefde en kracht is beschikbaar. Je hoeft het alleen maar te vragen.

Nieuwsgierig naar meer? Op donderdag 25 en vrijdag 26 januari 2024 geven we de volgende 2-daagse workshop over het thema Voorouders.