Door Carola Castillo, Venezuela
Bron: Hellinger Instituut Nederland, magazine 2009
Een meisje is veilig bij haar moeder en een jongen moet zo lang mogelijk bij zijn vader zijn.
Van haar moeder neemt het meisje de vrouwelijkheid en de intimiteit van vrouwen; daarmee verbindt ze zich van jongs af aan. Als ze volwassen wordt voelt ze zich aangetrokken tot haar man; ze wil het onbekende integreren en daarmee kan de relatie als een paar succesvol zijn. Met haar energie, binnen vrouwelijkheid gevormd, voelt ze zich aangetrokken tot het mannelijke; niet als vervangende maar als aanvullende energie.
Van de traditie van de Yanomami, één van de inheemse volkeren van Venezuela, kunnen we iets leren: de moeder blijft bij haar dochters tot ze volwassen zijn. Ze leren koken, het huishouden doen en hun mannen verleiden als de tijd gekomen is om zich aan hen te geven. In verbinding met de volle kracht van alle mannen leren jongens van de oudsten de kunst van het jagen en hoe ze in de toekomst voor hun gezin moeten zorgen. Lang bij zijn vader blijvend leert de jongen zijn nauwkeurig omschreven rol als man. Hij ervaart deze energie totaal en hij wordt een man in de volle betekenis van het woord.
Onbekend voor hem is de vrouwelijke energie, waartoe hij zich zeer aangetrokken voelt omdat hij wil aanvullen wat hij zelf niet heeft. Een man wordt man door verantwoordelijkheid te nemen voor zijn daden en door de aantrekkingskracht van de vrouwelijke energie die hij niet heeft
Een man is man vanwege een vrouw. Een vrouw is vrouw vanwege een man
Een vrouw dient subtiel te zijn, vrouwelijk, affectief, niet controlerend. Maar als deze vrouw heel dicht bij haar vader is opgegroeid, of als ze haar moeder afwijst, heeft ze teveel mannelijke energie. Zodra ze zichzelf dan vóór haar man ziet, is de rivaliteit begonnen en ontstaat strijd om de leidende en controlerende rol in de relatie.
De relatie wordt dan gekenmerkt door gebeurtenissen waarbij de vrouw de man als kind behandelt. De man is niet in staat beslissingen te nemen zonder de instemming van zijn vrouw en op één of andere manier is hij bang om de confrontatie aan te gaan.
Als de man is opgegroeid onder de bescherming van zijn moeder heeft hij geen kracht om verantwoordelijkheid te nemen en heeft hij een sterke en controlerende vrouw nodig. Zijn mannelijke kracht geeft hij op en laat alles aan zijn vrouw over alsof het zijn moeder is. Deze grote kinderen hebben enkele fysieke kenmerken. Het meest opvallend is dat ze er volwassen uit zien, met grijs haar op de slapen, terwijl een ander deel van hun gezicht, vooral de mond, lijkt op die van een kind.
Tegenwoordig hebben veel paarrelaties volstrekt omgekeerde rollen. De vrouw met een teveel aan mannelijke energie trekt een man aan die veel vrouwelijke energie in zich heeft. Dé bekoring in deze relaties ontstaat in de werkelijke verstrikking. De man vindt in zijn vrouwelijke partner de energie die hij zelf geheel of gedeeltelijk mist. Op gelijke wijze is de vrouw op zoek naar de vrouwelijke energie die haar ontbreekt en waarvan ze aanvoelt dat haar man die kan geven.
Mannen leren dan van vrouwen wat mannelijkheid is en vrouwen leren van mannen wat vrouwelijkheid is.
Onderzoek, uitgevoerd door de endocrinoloog Dr. Jakubowicz, laat zien dat het hoogste gehalte testosteron bij vrouwen voorkomt in Latijns Amerika. Veel vrouwen komen op het spreekuur met klachten als haaruitval, haargroei in gezicht of op de borst, stofwisselingsstoornissen, vruchtbaarheidsproblemen etc. Het is alsof ik een vrouw-man als patiënt heb,’ zegt Dr. Jakubowicz. Het is van belang om in de familie te onderzoeken waar deze symptomen vandaan komen. Er kunnen talloos vele dynamieken onder verborgen zijn.
Mannen moeten stoppen met onverantwoordelijk, gemakzuchtig en verleidelijk te zijn. Vrouwen moeten beginnen om hun mannen meer verantwoordelijkheid te laten nemen en zelf moeten ze stoppen met alles te controleren.
Het is belangrijk te beseffen dat deze dynamieken voortkomen uit het gemis aan ‘de man’ in de geschiedenis van onze voorouders. Slaven werden weggehaald uit hun familie en land, de Conquistadores deden het en ook de Indianen overkwam hetzelfde. Het is tijd dat vrouwen beginnen te voelen dat ze vrouw zijn vanwege hun man, te vertrouwen dat ze blijven, zonder de angst dat ze voor altijd zullen vertrekken.
Wij vrouwen zijn strijders geweest, kinderen grootbrengend en zorgend voor onze families als mannen die er niet waren. Onder ogen ziende hoe het werkelijk was, geeft ons de mogelijkheid om het anders te doen.
Ik eer mijn voorouders: Indianen, blanken en zwarten.
Ik eer hun vrouwen die vochten en alleen waren.
Ik eer de afwezigheid van mannen.
Tot slot eer ik mijn man omdat ik vrouw ben door hem.