George Floyd is vermoord door een witte politieman. Hij is niet de enige en het zal helaas zeker niet de laatste zijn.

Gisteren zag ik een filmpje uit Bristol waarin Edward Colston van zijn sokkel werd gehaald en in het water werd gegooid. Een lynchpartij met veel gevoelens van genoegdoening bij omstanders. Ik snap de woede maar vond het niet fijn om te zien. Het herinnerde mij aan de vreselijke foto’s van zwarte mensen die vermoord worden door witte omstanders rond 1900 in Amerika. Dit was natuurlijk een bronzen beeld en gelukkig geen echt mens. Als hij geleefd had was hij vermoedelijk uit zijn huis gehaald.

Het negeren van onze schaduw kan grote gevolgen hebben.
Het probleem is dat als ik mijn eigen daderschap buitensluit de polariteit alsmaar groter wordt. Op een collectief niveau kunnen de gevolgen groot zijn.

Iets of iemand buitensluiten doen we -hoe subtiel ook- allemaal. De verandering die je wenst start bij jezelf. Nederland is heel goed in het helpen, eren van slachtoffers. Maar wat doen wij met ons persoonlijk en collectief daderschap?

Het probleem is dat als ik mijn eigen daderschap buitensluit, de polariteit alsmaar groter wordt. Iets of iemand buitensluiten doen we -hoe subtiel ook- allemaal. De verandering start bij jezelf.

Welke Nederlanders waren slavenhandelaars, hielpen in Westerbork, reden de treinen, joegen op Joden, pleegden misdaden in Indonesië, laten NU geen donkere mensen of met een andere achternaam toe bij uitzendbureaus? Ik pleit dat we niet alleen blijven opstaan tegen het buitensluiten van mensen maar ook ons persoonlijke en collectieve daderschap op een sokkel zetten.